جایگاه اقتصادی استان قم (۱)

بخش اول: وضعیت اقتصادی استان قم

از نظر فعالیت اقتصادی در بخش های سه گانه صنعت، کشاورزی و خدمات، استان قم ویژگی های خاصی دارد. کشاورزی در این استان به دلیل شرایط نامناسب زمین آب و هوا رونق چندانی ندارد و در قیاس با وضعیت کشاورزی سایر مناطق کشور درصد ناچیزی را به خود اختصاص داده است این بخش در زمینه کشاورزی و باغداری توانسته است فقط برای شش درصد از کل شاغلین ایجاد اشتغال نماید در صورتیکه در بخش صنعت و خدمات ۹۴ % شاغلین را تحت پوشش خود قرار داده است. بیش از ۳۹% شاغلین استان در زمینه صنعت فعالیت می کنند. یکی از مهمترین دلایل رشد صنعت در این استان ، همجواری با استان تهران ونیز دو استان صنعتی اصفهان و اراک است.

عمده ترین مسأله تأثیر گذار در وضع اقتصادی استان قم ، صنعت گردشگری و به طور اخص توریسم مذهبی است و علت آن وجود بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س) است که در تمام فصل های سال زائران بسیاری از نقاط مختلف کشور به سوی این شهر مقدس رهسپار می شوند. این امر موجب رونق بازار کار و خدمات دراین شهر شده و در امر اشتغال نقش به سزایی دارد. پس از صنعت گردشگری ،صنایع و معادن – کشاورزی – صنایع دستی و سوغات از منابع مهم اقتصادی استان محسوب می شوند که البته دو مورد اخیر نیز از برکات توسعه صنعت گردشگری قلمداد می شوند. منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان نیز بارقه ای از امید در توسعه اقتصادی استان محسوب می شود وجود سه شکارگاه در نقاط مختلف استان قم و حیوانات متنوع آنها ، به عنوان امکان بالقوه ای برای گسترش صنعت گردشگریوجذب درآمد های اقتصادی برای مردم استان تلقی می شود.

توانمندی‌ها و محورهای توسعه

قابلیتها :

– همجواری با منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان و واقع شدن در مرکز شهر

– وجود کانی های فلزی مخصوصا کانی های سرب با توجه به گزارشهای زمین شناسی.

– وجود مواد اولیه ساختمانی مخصوصا سنگهای تزئینی و سنگهای ساختمانی

– وجود املاح تبخیری و کانیها و خاکهای صنعتی در سطح استان

– وجود زمینه های مستعد و ناشناخته در دریاچه نمک و حوض سلطان از لحاظ انواع کانیهای معدنی

محدودیت ها:

– ناشناخته ماندن تمامی اندیسها و ذخایر معدنی

– عدم تهیه طرح اکتشاف تفصیلی برای اندیسهای شناخته شده

– عدم ایجاد مجتمع های فرآوری مواد معدنی فلزی و غیر فلزی

– تداخل حوزه های معدنی با استانهای همجوار با توجه به کوچک بودن استان